-English version below-
We geven dagelijks les op het plaatselijke schooltje hier in Malawi. Ons team is verspreid over vier verschillende klassen. Peyton en ik mogen lerares Timwa een handje helpen in een groep met 17 lieve energieke vijf en zesjarigen. De een heeft een nog grotere glimlach dan de andere. De meisjes hebben prachtig ingevlochten haren (inclusief glitters en kralen).
We geven lessen engels (thuis spreken ze vooral Chichewa, Engels is wel de officiële eerste taal in Malawi), leren ze te schrijven, hoe ze kunnen zorgen voor hun lichaam(hygiene) en vertellen hun bijbelverhalen. Het is erg leuk en soms uitdagend! Want als de lerares ons tweeën achterlaat met de kids, omdat ze aan de beurt is op het kookrooster, dan is de klas met de o zo ‘lieve’ kinderen ineens een GROTE chaos. Omdat de kinderen ons als ‘azungu’s’ eens goed willen testen en lekker niks van ons aan willen nemen. Pfff! Daar sta ik dan voor de klas, met de handen in ‘t haar.. haha maar niet alleen omdat de kinderen me zooo uittesten, nee omdat ik GIGA jeuk heb op mn hoofd.
Krabben krabben krabben, de hele dag.
Diezelfde avond vraag ik Ralph mn hoofd na te kijken.. en ja hoor, daar zitten in mijn nek kleine witte bolletjes vastgeklampt aan mn haar.. iets wat Ralph nog nooit gezien heeft. (ik wel in 100talen afgelopen november in het vluchtelingenkamp in Thailand).
Na wat langer speuren blijken er witte bolletjes verspreidt te zijn over mn gehele hoofd.
Ik begin het langzamerhand twijfelachtig te realiseren….. O NEEEEEE IK HEB LUIZEN!!!!!!
De volgende morgen ga ik en mijn zoooo lieve trouwe (in alles) maatje Ralph met de pastor op pad voor luizenshampoo. Wat bijna nergens te vinden is, omdat het volgens de pastor hier in Malawi nauwelijks voorkomt. (hoe kom ik er dan aan??? Roemenië misschien?/ ons weekendverblijfje aan Lake Malawi?”.
Na wat tijd hebben we eindelijk de benodigde shampoo gevonden en kan het ontluis-proces van start gaan. Uuuuuuren lang heb ik mijn favoriete persoons handen (Ralph natuurlijk ;)) in mijn haar. Wat een samenbindend activiteit joh. Hahaaaaa
Al gauw zijn we een grote attractie en heb ik niet alleen Ralph’s maar ook nog 10 donker bruine handen in mijn haar. 🙂
Een heel team van Malawiaanse vrouwen staat klaar om ons na het uitluizen te helpen al onze kleding en beddengoed met kokenheet water te wassen. Er wordt meteen een vuurtje gemaakt om het water op te warmen. Eenmaal opgewarmd wordt alles op de Afrikaanse manier gewassen. De Malawiaanse handen doorstaan het kokende hete water (wow!) en als ik als ‘Azungu’ met Afrikaanse rok 🙂 en mn goede gedrag probeer te helpen (met mn eigen was) wordt ik meteen gevraagd: ‘What are doing?’. Oftewel, ik doe het helemaal verkeerd. Hahaa Ralph en ik stonden erbij en keken ernaar. Hoe de Malawiaanse vrouwen op de zo degelijke manier al onze kleding/slaapzakken stonden schoon te schrobben.
O wij wasmachine-verwende Westelingen! Wat een hulp, warme harten die zo voor ons klaar staan.
Na 2 dagen, meer dan 50 gespotte neten, 3 levende luizen en meer dan 14 donker bruine handen in mn haar, ben ik luisvrij verklaard!
Tja dit was een belevenis, de Worldrace beloofd niet altijd comfortabel te zijn toch?!
En ps: Ralph en de andere teamleden hebben niet zo’n schoon hoofd waar luizen graag vertoeven 😉
With my hands in my hair..
We daily teach on a little school here in Malawi. Our team is divided over 4 different classes. Peyton and i may help teacher Timwa in a group with 17 sweet energised
five and six year olds. Kids with a great smile. The girls have really pretty braided hair (glitters and beads included)
We teach them English (back home the speak Chichewa, English is there official language), teach them to write, to care for there body(hygenic) and tell them bible stories. Its nice and sometimes challenging! Because when the teacher leave us two in class with the kids, because its her turn on cooking schedule, the class with the so ‘sweet’ kids becomes all of a sudden one big CHAOS. Because the childeren want to test us as ‘azungu’s and they take there freedom. Pfff! There i stand in front of the class, with my hands in my hair..hihi but not only because the kids tested me, no, because i am sooo itcy on my head!!
Scratching scratching scratching, the whole day.
That same evening i ask Ralph to check my head.. and yes, on my neck there were some small white things stick on my hair…something that Ralph never seen before (I have seen hundreds before last November in the refugeecamp in Thailand). After some more research Ralph figured out that there were white things spreaded all over my hair.
Slowly i begin to realize that…. O noooooooo i’ve got lice!!!!
The next morning me and my so sweet (always) faithfull budy Ralph go with Pastor Moses to buy lies shampoo. Something that is really hard to find in Malawi. Because Pastor Moses explained to us that lies are not really common here in Malawi. (how do i got them than??? Romania maybe? / our weekendstay on Lake Malawi?
After some time we got the shampoo, so we could start our anti-lies process! Hours with the hands of my favorite person (Ralph ofcourse) in my hair. What a bonding acitivitty. Hihiiiii
Quickly after we became a big attraction and i not only had Ralph’s but also 10 dark brown hands in my hair.
A whole team of Malawian women were ready to help us to wash all our clothes and sleepingsbags in hot boiled water. They first made a wood fire to boil water on. After the water was boiling they washed everything on the African way. De dark brown hand could handle the boiled heat of the water (wow!) and as an ‘Azungu’ (white person) with my African skirt and my good try , tried to help, but immediatly after i tried to do something, the women asked me ‘What are you doing??’ So, i do it totaly wrong 😉 . Hihi Ralph and i stood there, watching them doing ALL our laundry on such a good strong way!
Oh, we wasmachine-spoiled Westeners! What a help, warm hearts so willing to help us.
After two days, more than 50 lice-eggs, 3 alive lice and more than 14 dark brown hands in my hair, i am lice-FREEEE!!!
So, what a experience, the Worldrace promised not always to be comfortable wasnt it?!
And ps: Ralph and the other teammembers didnt have that clean heads where lice really want to stay 😉
