Lieve vrienden/ familie,
Het is alweer een maand geleden dat ik een blog heb geschreven.
Ik weet dat een aantal van jullie mijn nieuwsbrief ontvangen aan het begin van elke maand en dat is geweldig! Ik ben altijd ontzettend blij met jullie lieve mailtjes en reacties die erna volgen!
Maar, soms is het goed om te bloggen. Om jullie allemaal te laten weten – die mijn nieuwsbrief niet ontvangt – hoe het met mij gaat en wat er allemaal in mijn hoofd rondspookt. (Je kunt je aanmelden voor mijn nieuwsbrief door deze link als je dat wilt).
Ik heb al een aantal maanden moeite met bloggen. Ik blog een beetje over een aantal gebeurtenissen maar echt een kijkje in mijn hoofd heb ik jullie niet gegeven. Ik wil eerlijk zijn, deze reis is ontzettend gaaf en God doet ontzettend veel met mij persoonlijk. Er is zoveel dat ik zie en leer dat ik soms niet echt meer weet wat ik wel en niet wil en kan delen met jullie. Schrijven is niet mijn sterkste kant.. en soms is het gewoonweg te veel om op te schrijven.
Ik zal eerst even kort vertellen waar ik nu ben en wat er zoal gebeurd is en in een volgende blog zal ik een beetje vertellen over mijn persoonlijke weg met onze Papa. (anders wordt deze blog te lang….)
Dus hier komt mijn verhaaltje… Ik ben momenteel in Pananama, bij een ontzettend lieve en geweldige Jezus-volgende familie.
Rocky(komt uit Texas) en Joske (zij is Nederlandse!) zijn de ouders, zij hebben 4 kinderen, Ziza(25) en heeft een zoontje Brockstin(2), Thabita(24), Roxann(20), Jerome(19) en Lineke(12).
Het is geweldig om bij hen te zijn. Ze zijn al bijna 30 jaar zendelingen en hebben een langetijd een grote kerk in Bolivia geleid. Zij zijn op dit moment de gene die ons dicipelen. Elke morgen geven ze een bijbelstudie waar wij als team en de hele familie aan deelneemt! Het is geweldig om te leren van deze zendelingen die onwijs veel hebben meegemaakt! We worden niet alleen geestelijk ontzettend gevoed, maar het eten is ook geweldig.. voor alle duidelijkheid Joske, kookt geweldig! Nederlandse/Amerkaans/Indonesische gerechten! Ik voel me ontzettend thuis, ook omdat ik met Joske af en toe gewoon Nederlands kan praten! Zo fijn! O.. en de kids.. zij zijn super tof om mee te chillen! Een zegening van mijn PAPA in de hemel.
Hoe we hier terecht zijn gekomen!? JA, ik weet het we horen hier officieel niet te zijn! We zouden in Costa-Rica moeten zijn, volgens onze route! Maar zoals de meesten van jullie nu weten mijn Route is niet een normale. Mijn Route is Speciaal! We heten niet voor niets FUSION. We heten Fusion, omdat onze Squad een mix van mensen is vanover de hele wereld. Wij hebben geen zendingsorganisatie waar we mee partneren elke maand. Wij Luisteren elke dag naar de Heilige geest en waar hij ons heen wil leiden! Aan het begin van de maand bidden we voor visie voor de maand en we hadden een verlangen om ook naar Panama te gaan deze maand! PorQue no?! (waarom niet!?) De landen liggen super dicht bij elkaar en zijn klein, het reizen hier is ontzettend makkelijk en duurt niet lang.
Dus we gingen op weg. Eerst reisden we naar het vakantie dorpje Puerto Viejo, hoe en wat daar allemaal gebeurde is een hele nieuwe blog en verhaal opzich! Haha… dat voor een andere blog. We reisden naar Bocas del Toro (een andere vakantie plek) om daar nog een paar dagen te verblijven, want dat had God op ons hart gedrukt! (daar gebeurden ook geweldige dingen!) Onze teamleidster had connecties via haar Broer en schoonzus met deze familie in Panama en God zorgde voor het geld dat we nodig hadden om naar Panama te komen, want we hadden in ons Budget eigenlijk geen geld om daar heen te gaan. God voorziet alweer! We bleven in contact met de familie en uiteindelijk besloten we te gaan! De familie haalden ons op van de busstation – 1.5 uur rijden van hun huis – en besloten om ons gratis te laten verblijven.. geen overnachtingskosten en geen etenskosten!
Wat een zegening! God ziet de verlangens van ons hart… en werkt door ons heen! Waar we ook heen gaan. Hij is daar, in alles.
Dit is het voor nu… Ik heb nog even een beetje meer tijd nodig om mijn persoonlijke groei en gedachten op papier te zetten, maar weet dat ik dat zeker niet zal vergeten te vertellen.
Ik ben me er zeker van bewust dat jullie meer willen weten/ betrokken willen blijven bij alles wat er zich verweg afspeeld. En ik ben ontzettend dankbaar dat jullie voor mij blijven bidden. Weet dat ik jullie mis, en dat jullie in mijn hart zijn.
