– English below –
Noem me maar ‘kleine oma’ zei ze..
Ik ben in Granada, een klein stadje aan één van de grootste meren (Cocibolca) in Midden – Amerika. Het meer is ge-wel-dig. Het heeft twee eilanden in het midden – dat eigenlijk twee vulkanen zijn – dat terzijde. Dit stadje is ontzettend mooi. Kijk alleen al naar de foto die ik maakte! Het is gevuld met kleuren en dit vind je in elke straat. Dit stadje heeft ook iets met deuren, ik weet niet maar als je van artistike dingen houdt, dan weet ik zeker dat je dit stadje geweldig gaat vinden.
Oke, ik ben klaar met praten over dit stadje en vertellen hoe geweldig het is… Ik wil je iets anders vertellen vandaag. Een verhaal dat gewoon het diepste van mijn hart raakte. Een verhaal over een mooi oud vrouwtje, die ronddwaalt in de straten van Granada.
Een paar dagen terug waren mijn team en ik aan het bidden over hoe die dag eruit zou gaan zien, het was één van mijn teamgenootjes dag. Ze wilde heel graag dat we er ‘gewoon op uit’ zouden gaan, met onze gedachten gefocused op de heilige geest. ‘Misschien wil Hij dat we vandaag iemand zegenen!’ Zei ze.
Dus we gingen op pad. Na dat we een geweldige lunch hadden gehad liepen we naar Carlos toe. Hij is een geweldige sierraden maker. We wilden met hem praten over de team armbanden die we door hem wilden laten maken. Een dag er voor hadden mijn teamgenootjes hem ontmoet en hem gezegend. God had meer in petto voor hem.. Maar oké dit verhaal gaat niet over hem..
Maar…
Op de weg er naar toe…
Zag ik dit mooie oude vrouwtje, ze stond daar gewoon, te bedelen. Ik weet niet waarom ik stopte, maar ik stopte. Ik vroeg haar hoe het met haar ging, zo goed als ik kon in gebrekkig Spaans. We begonnen dit gesprek en ze vertelde ons dat ze honger had en dat ze eten wilde of geld. We vroegen haar naam. Want zo velen vragen om geld. We wilden haar leren kennen. ‘Maria Gloria, maar noem me maar kleine oma’. Zei ze. Mijn teamgenootje had wat overgebleven eten van onze lunch dat we net hadden gehad, dat gaf ze en ik gaf haar wat geld. Daarna vroeg ik haar of ik haar een knuffel kon geven – ik had gewoon het gevoel om haar wat liefde te geven, maar wat ik niet wist is dat God me Zijn hart gaf op dat moment. Hij overweldigde mij met de liefde die Hij had voor dit mooie oude vrouwtje. En dat maakte dat ik mijn tranen liet lopen. Ze omarmde deze knuffel, die ik haar gaf, volledig. Ze liet me niet gaan. En ik vond het geweldig. Het is maanden geleden, dat ik dit soort liefde voelde voor een ander persoon.
En God liet me gewoon weer even voelen hoeveel liefde Hij heeft.
Voor haar.
Voor ons.
Na dit alles praatten we wat meer en mijn teamgenootje vroeg haar of we een foto van haar konden maken. Ze wilde dat heel graag! Het was het mooiste moment. Ze is zo’n geweldig lieve vrouw. Ze nam deze kans aan om een model te zijn. We hadden echt zoveel plezier samen met haar. We namen ook een Polaroid foto samen die we aan haar gaven. Ze vond het geweldig. En wij vonden het geweldig.
Liefde is de sleutel, soms hebben we niet veel te geven materalistisch gezien maar, liefde geeft bijna altijd wat de mensen nodig hebben, die hoop, die glimlach, het gevoel dat ze geliefd zijn door anderen, door God.
En ja, we hadden ook het geweldige voorrecht om met haar te bidden.
God is Goed,
God is Liefde.
Call me ‘little grandma’ she said…
So.. Im in Granada, A little town on the biggest lakes (Cocibolca) in Central – America. This lake is amazing, it has two islands in it – that in fact are vulcano’s! But that to the side. This town is so beautiful. Look at this picture that I took. It is full of colors, that you find in every street. Also this town has something with their doors, don’t no but if you like artsy things than you would definitely like this town.
So done talking and bragging about this awesome town.. I wanted to tell you something today. A story that just hit my heart the other day. A story about an old beautiful lady that is wandering the streets in Granada.
The other day my team and I were praying about what this day would look like, it is one of my teammates day. She really wanted us to ‘just go out’ keeping our minds focused on the holy spirit. ‘Maybe He wants us to bless some people today!’ She said.
So we went out. After we had a great lunch we headed towards Carlos – he is an amazing jewelry maker – we wanted to talk to him about getting team bracelets / rings.
But… !!
On the way there..
I saw this beautiful old lady, she was just standing there, begging. I don’t really know why I stopped, but I stopped and asked her how she was doing in my broken Spanish. We started this conversation and she told us that, she was hungry and she needed food or money. We asked her name. ‘Maria Gloria, but call me little grandma.‘ She said. My teammate had some leftovers from the lunch we just had and she gave that and I gave her some money. I asked her if I could give her a hug – I just had the feeling to love on her – but what I didn’t know was that God gave me His heart on that moment. He overwhelmed me with the love that He had for this beautiful old lady. And made me cry. She just embraced the hug that I gave her to the fullest, she did not let me go. And I loved it. It has been months, that I have felt that love for another person.
And God just let me feel how much love He has.
For Her.
For Us.
After this all, we chatted some more and one of my teammate asked her if we could take a picture of her, and she was happy to! It was the best moment. She is such a lovely lady. She took the chance to be a model! We had the best, fun time. We also took a Polaroid together to give that to her. She loved it. And we loved it.
Love is the key, sometimes we don’t have much to give physically but, love almost always gives people that hope, that smile, that feeling of being loved by others, by God.
And yes, we also had the privilege to pray with her.
God is Good,
God is Love.
