– English below –

Voordat ik op reis ging met the worldrace had ik echt geen enkel idee wat voor een land Cambodja is. Ik kon me er gewoon weg niks bij voorstellen. Ik ging en ik zag.

Het enige dat ik wist over dit land is dat veel mensen in het Boeddhisme geloven. Een leer dat niet perse in een God gelooft maar Boeddha (een leraar) volgt in zijn levenslessen en Hem vereert als een God. Er zijn maar weinig christenen en een paar moslims. Wat ik leerde toen ik er meer over begon te lezen was het feit dat ze net als Rwanda 23 jaar geleden en wij in Europa de holocaust hadden 72 jaar geleden, een genocide hebben overleefd 38 jaar geleden om precies te zijn.

God had het op mijn hart gelegd om naar Phnom Penh te gaan ergens tijdens deze maand om naar het Genocide museum S21 te gaan. Ik had geen idee waarom, en ik weet dat nog steeds niet. Tijdens de busritjes door het land maakte dat ik Nederland nog meer miste, land is ontzettend plat met heel veel akkerland en veel koeien. Ik voelde me toch echt weer een beetje thuis. ‘Same same but different’. Tijdens deze maand voelde ik een zware druk op mij, er was iets dat hier niet oké was maar ik kon mijn vinger er niet echt op leggen. De mensen waren zo warm, lief, uitnodigend en wilden alles met ons delen. Er was zoveel blijdschap overal waar wij kwamen!

Toen kwam het moment dat mijn team en ik naar Phnom Penh gingen. En ik ging nog die zelfde dag dat we aankwamen naar het genocide museum, met nog twee van mijn teamgenootjes. Ik kon alle verhalen die daar in deze specifieke plek gebeurd waren zijn het Nederlands horen, zo fijn om af en toe heerlijk te luisteren naar de Nederlandse taal! Ik hoorde en zag zoveel afgrijselijke dingen. Deze genocide werd georganiseerd door de Rode Khmer. Een organisatie die van plan was alles te vernietigen dat maar iets te maken had met kennis en intellectuelen. Ze forceerden iedereen die in de stad woonde naar het platte land om daar te werken op de rijstvelden, zonder enige vorm van machines, maar gewoon met de blote handen. 90% van deze mensen wisten niet eens hoe ze rijst moesten verbouwen.

 Het museum is gevestigd in Phnom Penh. Het was een voormalig hogeschool college voor kunst, en nu werd het gebruikt om gevangenen vast te houden. Zij werden gevangen genomen vaak zonder enig goed gegronde reden, de enige reden die ze hadden was vaak dat ze intellectueel waren. Ze ondervroegen de gevangenen op gruwelijke wijze, in de daarvoor speciaal aangemaakte kamers. Ze ondervroegen hen zodat de gevangenen een …. zouden geven zodat ze deze mensen met een reden van verzet tegen de Rode Khmer konden vermoorden. Na dat ze een … hadden afgelegd was de zaak gesloten en gaf de Rode Khmer toestemming tot dood. Ze werden dan geblinddoekt naar de ‘killing fields’ gebracht waar ze dood geknuppeld werden en daarna voor de zekerheid de keel doorgesneden werd, en zo werden ze in de massagraven gedumpt.

Dit gezien en gehoord te hebben maakte dat ik mij realiseerde dat alle oudere mensen die dit hadden overleefd zo beschadigd waren door dit alles. Wetende dat 80% van alle Cambodjanen niet ouder is dan 30 jaar, maakte dat ik me nogmaals realiseerde dat er ontzettend veel mensen vermoord waren in die paar jaar van de genocide. In S21 alleen al tussen de 12.000 en 20.000 mensen. Bijna een hele generatie is vermoord.

Ontzettend veel mensen zijn nog steeds slachtoffer ondanks dat ze het zelf niet mee hebben gemaakt. Op een van de zondagen ontmoette ik deze geweldige man Poon in de kerk. Hij is 33 jaar oud en heeft een eigen toeristen bedrijfje, waarin hij mensen meeneemt op een motor door de dorpjes rond Siem Reap om hen te laten zien hoe mooi het land  en de mensen zijn. Hij vertelde mij zijn levensverhaal.

“Mijn ouders zijn overlevers van de genocide, ze waren gehersenspoeld op elke manier die je kan bedenken”. Vertelde hij me. “toen ik 11 jaar was verkochten mijn ouders mij aan een andere familie als slaaf. Ik moest allerlei vervelende klusjes doen voor hen. Mijn ouders verkochten mij omdat een waarzegster uit het dorp mijn ouders hadden verteld dat ik een ongeluk kind was. Dus als ze mij zouden houden, zou ik ziekte en dood in de familie brengen. Dus mijn ouders vertelden mij nooit meer terug te komen. Dit gebeurde niet alleen maar bij mij, maar bij een heel aantal kinderen uit het dorp op dezelfde manier. Deze waarzegster had ontzettend veel invloed en wat ze zei was waarheid in de ogen van heel veel ouders.”

“De familie aan wie mijn ouders mij hadden verkocht, sloegen en trapten mij vaak. Soms zo erg dat ik begon te bloeden. Soms ontsnapte ik en rende ik terug naar mijn ouders om ze te overtuigen mij terug te nemen. Maar ze wilden er niks van weten en stuurden me gewoon terug. Ze wilden niet met mij praten. Na twee jaar rende ik weg, ik probeerde mijn eigen leven op te bouwen op straat. Op een dag zag ik een film over een Jezus. In deze film zeiden ze dat Jezus alles wat ik had fout gedaan op zich had genomen en dat hij daarvoor zijn leven had gegeven, zodat ik in de vrijheid kon leven.”



Hij had nog nooit zoiets gezien. Hij wilde meer weten over deze Jezus. Hij was opgegroeid als boeddhist omdat zijn ouders dat waren, maar hij zag alleen maar dat ze iets aanbaden dat zei dat je goed moest leven maar zelf deden veel boeddhisten dat niet in die tijd. Telkens wanneer ze dat zeiden sloegen ze hem kort daarna. Hij zag niks goeds in het volgen van boeddha.

Poon verteld: “Ik wist dat er iets anders was aan deze Jezus en ik ging naar de ker en zag dat de mensen in de kerk heel liefdevol waren net als Jezus in de film. Ze waren blij mij te zien ook al wisten ze over mijn verleden en alles dat ik verkeerd had gedaan. Ze bleven van mij houden. Ik leerde dat God van mij houd ondanks dat ik verkeerde dingen doe, hij houd van mij altijd! Nu leef ik voor Hem en dat maakt dat ik me heel gelukkig voel. Ik ben zelfs weer in contact met mijn ouders, omdat ik weet dat Jezus ook voor hen gestorven is en van hen houdt. Mijn ouders praten nu ook weer met mij, ze zien een goede verandering in mij, en ze zien nu in dat ik geen ongeluk breng. Ik hou van hen ondanks dat ze mij verkocht hadden toen ik zo jong was.”

Hij vertelde mij ook dat hij weet dat alles wat zijn ouders deden verkeerd waren, maar hij wist ook dat ze zoveel hadden meegemaakt door de genocide dat hij het ze niet meer kwalijk kan nemen. Ze waren beschadigd en wisten niet goed hoe ze daarmee om moesten gaan. En dat daardoor alle boosheid en bitterheid op hem kwam te liggen. Hij heeft Hen vergeven omdat Jezus hem heeft vergeven van alles wat hij heeft gedaan.

 Dit land is nog steeds aan het herstellen van de genocide, het mag dan wel langzaam gaan, maar ik heb ook zoveel jonge mensen gezien die tot Jezus kwamen. Cambodja is een van de top 10 landen waar het christelijk geloof ontzettend hard groeit. De jonge mensen zien dan Hij de enige is die langdurig herstel brengt, net zoals Hij dat deed in Poon’s leven.

Cambodja jij bent heel mooi in de harten van de mensen en aan de buitenkant je landschappen en jou zonsondergang is geweldig, Ik mis je.

 


 

Before the race I had no idea what kind of country Cambodia was.. I couldn’t think a thing about it. I went and I saw. 

The only thing that I knew about the country was that there was a lot of Buddhism, and little Christians and Muslims. And that they also had a genocide 38 years a go, just like Europe had it 72 years a go during worldwar II and just as Rwanda had the most recent genocide 23 years ago. God had put it on my heart to go to Phnom Penh sometime during this month to go to the Genocide museum. I don’t know why and still don’t know why. 

Driving thru the country made me miss my home country, It is flat and so much farming is going on an there are a lot of cows. Just like the Netherlands! Same same but different. 
During the month I was feeling heavy a lot, there was something but I could not really figure out what it was.. The people were so loving, kind, generous and inviting and there was a lot of joy around. 

Then the time came my team and I went to Phnom Penh. And I went to the genocide museum with two of my teammates. I could hear the stories of what happened in this country and in this specific place in Dutch that was great. I heard and saw so much awful things. This genocide was set up by the Red Khmer. A organisation that wanted to destroy everything and everyone that had to do something with knowledge and being a intellect. They forced everyone out of the cities in to the countryside and made everyone work as a rice farmer with only your bare hands (no machines allowed).

The museum is in Phnom Penh. It was a former college an was now used to keep prisoners that they arrested in most cases for no reason ( they were probably an intellect). they interrogated them in special rooms and they demanded answers from them admitting that they had done something wrong even though they did nothing wrong. They were tortured in many different cruel ways that I am not going to tell here. It was horrifying. After the case was ‘closed’and the Red Khmer had an confession of the prisoner they took them to the killing fields to beat them to death and trow them in to the mas-graves. 

Seeing this made me realize how all the older people and survivors were so damage by this event. knowing that 80% of the people in Cambodia are under the age of 30 made me realize also how many people were killed during that time. Almost a whole generation killed. 

A lot of people are still baring the hurt from that time. One sunday I met this amazing man Poon at church. He is 33 years old and runs his own tourist business that takes people in to the villages and let them see how beautiful Cambodia and her people are. He told me his story.

”My parents were survivors of the genocide, they were brainwashed in every way.’ He told me. ‘They sold me when I was 11 years old to a family that I now was their slave. They sold me because a fortune teller in my village told my parents that I was a bad luck child. So that if they kept me that I would bring sickness and death in the family. So they sold me and never wanted to see me again. This happened to a lot of kids in my village. The fortune teller had a lot of power and what she said was true in the eyes of a lot of parents.

The family I was with beat me and kicked me a lot. Sometimes I would even bleed. I sometimes escaped and told my parents but they didn’t wanted to know, and never talked to me.  After two years I ran away. and try to build up my own life. I once saw this movie about Jesus, that said that he took all that I did wrong and gave His life so that I could live in freedom.”

He had never seen this ever before. He wanted to know more about this Jesus. He was a Buddhist because his parents were but he saw only that they worshiped something and said that you should be good. but after saying that they would beat him up. his parents but also the family that he lived with. he did not saw any good in being a Buddhist. 

”I knew there was something different with this Jesus and I went to church and saw that the people were really loving just like Jesus did in the movie. They took me in even when I told them everything that I did wrong. They still loved me. and I learned that God still loves me always. I now live with Him and I feel really happy. I even am back in touch with my parents because I know Jesus also loves them just as He loves me. They are now oké talking to me again, because they see that I am a Good person, not being bad luck and I love them even tough they sold me when I was really young.”  

He told me that He knew that everything his parents did wrong was because of all they had been thru during the genocide. They were damaged and did not know how to deal with that. So the hurt and anger was laid on him.  He forgave his parents for what they did, simply because Jesus had forgiven all of his own sins. 

This country is still recovering from the genocide, it maybe goes slow, but I also see how many young people coming to Christ! Cambodia is one of the top 10 countries that Christianity is growing really fast! The young people see that He is the one that brings long lasting restoration like how He did that in Poon’s live. 

Cambodia you are beautiful inside in the hearts of people and outside your landscape and sunset is amazing, I am going to miss you!