The biggest thing I learned from Ethiopian people
– English below –
De maand is alweer bijna voorbij, ik kijk terug op een maand dat me veel heeft geleerd.
De eerste paar dagen waren mijn team en ik in Addis Ababa, de hoofdstad van Ethiopië, een enorm grote stad dat ligt tussen ontzettend mooie heuvels en gebergten. Nadat we hadden gebeden en geluisterd naar wat God voor ons in petto had voor de komende maand, gingen we op weg naar Bahir Dar in het noorden van Ethiopië, gelegen aan een ontzettend groot meer.God had ons opnieuw geroepen om dicht bij een meer te zijn, zoals hij ons had geroepen naar Giseny in Rwanda. Bahir Dar is een ontzettend mooie stad met in het midden van de hoofdweg, overal enorme palmbomen.
Samen met Eyasu en Tori, thee drinken en kaarten. (Eyasu wilde niet op de foto)
Oke, genoeg over de mooie plaatsen waar we zijn geweest, de mensen zijn veel belangrijker, dat is wat ik heb geleerd; De mensen in Ethiopië zijn zo vriendelijk, ze groeten je allemaal met een grote glimlach en zeggen; ‘Salaam no’ dat vrede zij met jou betekent. En als ze weten en merken dat je nieuw bent zullen ze hun eigen plannen aan de kant zetten en jou helpen waar ze kunnen. Het verbaast me hoe gemakkelijk ze hun eigen plannen kunnen laten gaan en ook niet benoemen en toch met jou mee gaan de rest van de dag.
Op een van de dagen was het zo duidelijk dat het weer zou gebeuren. Een paar dagen daarvoor hadden mijn teamgenootjes en ik een jongen van onze leeftijd ontmoet in een van de hotels waar we naar toe gaan. Daar hebben we eindelijk een beetje wifi om contact te hebben met thuis en onze blogs te schrijven. Zijn naam is Eyasu (of zoals hij het zegt in het Engels Joshua). Hij was zo vriendelijk en aardig, we leerden hem een beetje kennen en hij vertelde ons dat hij ook christen was. We wisselden onze nummers uit en zouden contact houden. Een paar dagen later op onze vrije dag gingen Tori en ik naar dit hotel toe en daar was hij. Hij vertelde ons dat hij over een uurtje vrij zou zijn en dat hij tijd had om met ons de dag door te brengen.
Ik kan er nogsteeds niet bij dat hij geen andere plannen had die dag, maar hij zei daar verder niks over. Tori, zoals ze is, zei meteen heel spontaan ja! Dus na een uurtje nam hij ons mee door de stad. Eerst leerde hij ons poolen, op hun manier. Dat was super grappig en leuk! Daarna nam hij ons mee naar een eettentje, waar we ‘chai’(thee) en een broodje aten. Tori leerde ons hier een kaartspel dat we allebei niet kenden. Hij is een snelle leerling! Wauw. Leuk om te zien, mensen in Ethiopië spelen niet echt kaartspellen. Na dit alles nam hij ons mee naar de markt in de stad, ik en Tori wilden al een tijdje naar de markt dus dit was super! En boven op dit alles, bleef hij ons helpen tot dat Tori haar souvenirs had gevonden, na een aantal uur van zoeken! Ik leerde zoveel in het proces van vandaag. Ik was zo moe deze dag, van al het lopen, maar het was geweldig om te zien hoe hij zijn vrije middag opgaf om samen met ons te zijn – En in het midden van dit alles, gaf ik al mijn plannen op die ik had gemaakt, dat was niet makkelijk.
Nadat hij ons thuisgebracht had, vroegen we hem of hij met ons mee wilde naar de aanbidding avond bij de Amerikaanse zendelingen die we hier hadden ontmoet. Hij wilde heel graag met ons mee en aarzelde niet een moment!
Na dat dit deze dag gebeurd was zag ik deze houding telkens weer bij andere geweldig mooie mensen van Ethiopië die we leerden kennen. God liet me zien dat ik altijd plannen had, en ik niet de persoon was die die plannen makkelijk aan de kant wilde/ kan zetten voor anderen. Hij wil me leren om mijn plannen te laten gaan en te zijn bij de mensen die op dat moment de liefde en aandacht nodig hebben die ze verdienen. Het is te gemakkelijk om nee te zeggen tegen mensen en mijn agenda vol te laten zijn elk moment van de dag en niet eens te vragen aan anderen hoe het met ze gaat. En als ik dat al vraag, merk ik dat ik niet altijd echt aan het luisteren ben, maar met mijn gedachten bij mijn plannen ben. Ik denk te vaak dat mijn plannen belangrijker zijn dan andermans verhalen.
God liet me zien dat mensen veel belangrijker zijn dan dat mijn plannen vaak zijn. Hij wil dat ik de controle die ik heb over mijn leven, mijn plannen te laten gaan en Hem de controle geef. Hij zendt mensen niet voor niets op mijn pad, de allereerste reden dat Hij dat doet is, zodat ik hen de liefde kan geven die de Vader eerst aan mij had gegeven door de liefde van Jezus Christus. Het is niet altijd makkelijk, en ik ben nog steeds aan het leren, maar ik weet nu, dat mijn leven in de handen is van die Ene die mij gemaakt heeft, en mij lief heeft vanaf het begin. Hij weet precies wat goed voor mij is en wat ik nodig heb.
Een groot ding dat Hij me vertelde waar ik de controle over moet loslaten is, dat ik me zorgen maak over het verzamelen van geld voor deze zendingsreis, en dat ik dingen zou moeten doen om dit te laten slagen. Hij wil dat ik het in Zijn handen leg en Hem laat werken door andere mensen heen. Dat betekent niet dat ik helemaal niks hoef te doen. Hij wil dat ik naar hem luister, en Hem gehoorzaam in wat Hij wil dat ik doe. Een ding dat hij mij vroeg om te doen is deze blog te schrijven over het grootste ding dat ik geleerd heb deze maand in Ethiopië, om de controle op te geven over mijn leven, mijn geld en elke plan die ik maak. En dat ik mensen om mij heen laat weten dat ik nog steeds geld aan het inzamelen ben voor dit grote avontuur.
Ik heb nog $3,342,- nodig om mijn laatste doel te halen van $16.617,- aan het einde van April. Ik heb dan het volledige bedrag bij elkaar. Dit is een heel belangrijk doel, en ik wil je vragen om met mij samen te bidden dat ik dit doel mag halen. En als God het jou vraagt om een financieel partner te worden van mij. Het is niet voor mijzelf, maar voor het koninkrijk van God, dat Hij bekend gemaakt kan worden, door mij heen. Ik wil je alvast bedanken voor je betrokkenheid.
O, ik vind het ontzettend leuk om van jullie te horen! Schroom niet om een berichtje achter te laten of een mailtje te sturen. Ik mis jullie.
Als je updates wil krijgen van de blogs kun je op de Subscribe knop klikken boven aan de pagina. Bedankt!!
Je kunt financieel doneren, eenmalig of maandelijks naar:
NL 45 INGB 0692 5731 78
t.a.v de Schuilplaats
o.v.v. Zending Worldrace
‘De Schuilplaats is een door de ANBI erkende instelling. Wie aan zo’n instelling een gift geeft, mag dat bedrag aftrekken van de inkomstenbelasting’
The biggest thing I learned from Ethiopian people
The month is almost over, and I’m looking back at a month that taught me many lessons. The first two days, my team and I spent our time in Addis Ababa, the capital of Ethiopia and an incredibly big city seated between two beautiful hills. After praying and listening to the Lord, we headed to Bahir Dar in Northern Ethiopia, right next to Lake Tana. Once again, God had called us to be by the lake. Bahir Dar is a beautiful city with palm trees that line the roads.
Okay, enough with the scenery, the people are the most important. The Ethiopian people are so friendly, and they all greet you with “Salaam no,” which means “peace be with you.” When they see you are new to the place, they will interrupt their plans and try to help any way they can. It amazes me how easily they can drop their plans and not even mention them as they are walking with you the rest of the day.
One of the days there, it was obvious that we would receive help again. My teammates and I met this young man, Eyasu, at one of the hotels we visited in search for internet. He was friendly, and after talking to him, he told us he was also a Christian. Another day, Tori and I returned and he was working. He told us he would be off of work in an hour, and wanted to spend the day with us. I couldn’t imagine that he had no plans after work, but he never mentioned any. I had plans that day, but I don’t remember what my plans were.
After he left work, he took us to a pool place and taught us the game of pool. Then he took us to drink ‘chai’ (tea) and have some bread. Tori taught us a card game and we had a lot of fun. After that, he took us to a market Tori and I had wanted to visit, and additionally, he helped us search for the souvenirs Tori really wanted to by. We found the souvenirs after a couple of hours!
Drinking Chai with Eyasu and Tori.
It was such an eye opening experience for me. I was really tired during the day but it was amazing to see how Eyasu was giving up his afternoon to spend the day with us. And during the day, I was giving up all my plans, this was hard for me that day.
After bringing us home, we asked him to join us in the worship night we had planned with our friends. He wanted to go with us and did not even hesitate.
I saw this willingness to help over and over again with other Ethiopian people. God showed me that I always had plans, and I did not give them up easily. He wants me to let them go, and be with people. He wants me to be uninterruptible and give people the love they deserve at that moment. It is too easy to say no to people and let my agenda be full all the time. I don’t even ask how others are doing, and if I do ask them, I find myself not listening because I think my plans are more important than their stories.
God showed me people are more important than my plans. He wants me to give up the control I have over my life, my plans, and let Him be in control, because He sends people on my path for a reason. The first reason is to show them the love that the Father has first given to me through the love of Jesus Christ. It is not always easy and I’m still learning ,but I know now my life is in the hands of the One who created me and loved me from the beginning. He knows exactly what is good for me and what I need.
One significant issue He told me to give up is my worry about fundraising, the feeling I need to do something about it. He wants me to give it to Him, and let him work through others. That doesn’t mean I don’t do anything. I listen to Him and let Him tell me what to do. One thing he asked me to do is write a blog about my biggest lesson—giving up control over my life, my money, my plans, and let people know that I’m still fundraising. I’m currently $3,342 away from reaching my goal to be fully funded by the end of April. I ask you to be a partner in praying for me whenever you can to reach this goal, and also when God tells you to financially partner up with me. It is not for me, but for the kingdom of God that will be made known through me.
I already want to thank you for all the prayers and donations that will come in.
O also, I love to hear from you! So don’t be afraid to comment down below, and if you want to receive updates at first hand you can click on the subscribe button at the top!
You can donate by clicking on the Donate button on top of this page. Thank you!
